‘ik wil eerst alles goed doen, dan ga ik inshaa Allaah de hijaab dragen’

Vaak hoor ik om mij heen, maar ook van anderen dat zusters  zeggen, ‘ik wil eerst alles goed doen, dan ga ik inshaa Allaah de hijaab dragen’. Deze gedachte is heel erg sluw, ik geloof zelfs dat dit een truc is van de shaytan, de goede intentie van de zuster daar gelaten. Want, wat ik eruit kan halen, is dat pas ‘als alles perfect is dan zet ik de kers op de taart’. Waar men zich duidelijk in vergist is dat de hijaab gewóón een verplichte daad van aanbidding is. Net zoals het gebed, net zoals het vasten, de zakaat en ga zo maar door.
Degenen die de hijaab dragen zijn niet perfect. Is het misschien daarom, dat er geroepen wordt: ‘Schandalig! Ze draagt hijaab, maar ze heeft wel een strakke spijkerbroek aan!’, of ‘Ongelofelijk, ze gaat naar een gemengde bruiloft terwijl ze een hijaab draagt’. De uitlatingen zijn uiteenlopend, maar zijn we even vergeten dat we mensen zijn?

Wij zullen nooit in staat zijn om Allah perfect te aanbidden, of in de buurt te komen van perfectie. Zou dat het geval zijn, dan waren we engelen geweest. Maar dat zijn we niet, Allaah heeft van ons mensen gemaakt. Mensen die fouten begaan.
De Profeet salla-llaahu ‘alayhi wa sallam heeft gezegd: “Iedere zoon van Adam (mens) maakt fouten en de beste onder hen die fouten maken zijn zij die berouw tonen.” (tirmidhi)

Dat een zuster de hijaab draagt betekent alléén dat zij probeert om de voorschriften van Allaah in acht te nemen. Net zoals jullie beiden proberen om het gebed te onderhouden. Net zoals jullie beiden proberen om de maand Ramadan te vasten. Zij is niet beter dan jij, en jij bent niet beter dan haar. Waar ik me aan erger zijn uitspraken, ‘ze kan beter haar hijaab afdoen als ze zich zo gaat gedragen’, alsof ze geen schijn van kans meer maakt … Ik moet echt graaien naar de juiste woorden, maar even on a side note, voor wie draagt zij die hijaab? Is dat voor jou of voor haar Heer? Voor Allaah inderdaad. En wie gaf jou dan het recht om te oordelen over haar? Degenen die roepen dat ze niet willen om over geoordeeld te worden staan vaak als eerste in de rij om dat bij anderen te doen. Khayr inshaa’Allaah, dat is een onderwerp apart en een onderwerp, dat ons niet bezig zou moeten houden. Maar wat ik wil zeggen is, is het feit dat jouw zuster een hoofddoek draagt, maakt haar niet heilig. Het maakt haar iemand die zich op dat gebied probeert in te spannen op de Weg van Allaah en die zich hier verder herkenbaar mee maakt.

Terug naar de zuster die de hijaab pas gaat dragen als ze alles goed doet. De vraag die je jezelf dient te stellen is, ben ik in staat om alles goed te doen? Het antwoord daarop is denk ik duidelijk. Ik denk dat door het beluisteren van lezingen of het krijgen van naseeha, dat men de indruk heeft gekregen dat als je imane sterk is, dat het alleen maar sterker zal worden en alles wat erna komt makkelijker zal gaan. Maar niets is minder waar. De weg naar succes is bezaaid met beproevingen, inspanningen, vallen en opstaan, maar voornamelijk het begaan van fouten, misstappen maken, steken laten vallen, zondigen en alles waar de shaytan en je nafs je naar uitnodigen en waar je op in bent gegaan. Maar zoals ik eerder zei, de Profeet salla-llaahu ‘alayhi wa sallam heeft gezegd dat de beste van degenen die fouten maken, degenen zijn die berouw tonen.

“Hassan Al-Basri werd gevraagd: “Zou een ieder van ons zich niet moeten schamen om zijn Heer te vragen om vergeving voor zijn zonde, en het vervolgens weer begaat, waarna hij weer om vergiffenis vraagt en het vervolgens weer begaat?” Hij zei: “De shaytaan wenst dat die persoon deze houding zou hebben. Wees daarom niet moe van het vragen om vergeving.” {“Al-Jaami Al-Ulum”, 1/165}.

Wat we moeten leren beseffen, is dat we zwak zijn geschapen. We zullen fouten maken, en we zullen vallen, maar we zullen ook opstaan. En dan zullen we weer vallen, maar dan hebben we weer de mogelijkheid om op te staan. Maar waarom vallen we? En hoe kunnen we weer opstaan? Een ding wat je in gedachten moet houden is dat het geloof, toeneemt en afneemt. Dat al imane stijgt en daalt. Dat wil zeggen dat we nooit in staat zullen zijn om ons vast te kunnen houden aan een bepaald niveau van al imane. Er is een manier om dat te voorkomen. En dat is jouw gebed. Jouw dhikr. Zorg ervoor dat het gebed centraal staat, want als het gebed in orde is, volgt de rest met de Wil van Allah.

Het gebed is de steunpilaar van het geloof. Zorg ervoor dat je waakt over het gebed. Als een probleem zich voordoet, dan hoor je het vanuit de bron aan te pakken. Niet bij de gevolgen ervan. In dit geval is het gebed jouw bron naar goed gedrag, naar goede daden en naar een sterk imane. Wanneer je dit zorgvuldig probeert aan te pakken, zul je zien dat het vasthouden aan het goede beter af gaat. Je staat namelijk in contact met Allah. Als het goed gaat, dank je en loof je Hem. En als het minder gaat, zoek je bescherming bij Hem en smeek je om Zijn vergeving. En dit is hoe je ervoor kunt zorgen dat als je valt, dat je vast blijft houden aan het koord van de Islaam, je keert terug naar Allah. Je toont berouw voor de misstap die je hebt gemaakt en probeer het weer goed te doen en op die manier, sta je weer op. En zo zorg je voor een balans in jouw imane.

De hijaab die je uitstelt, mijn geliefde zuster, is een manier om jezelf te beschermen om grotere misstappen te maken, het houdt je gefocust. Het herinnert je naast het gebed, naast het vasten en naast al het andere om vast te houden aan jouw geloof. Het herinnert je buitenshuis, op school, op je werk, waar dan ook, dat jij een dienares van Allah bent. En dat je daar trots op bent. Het herinnert je dat jij deel uitmaakt van de Ummah van Rasulullaah salla-llaahu ‘alayhi wa sallam. Deze prachtige daad van aanbidding, zorgt ervoor dat je constant in een staat van aanbidding verkeerd!
Laat je uitspraak niet zijn, ‘ik wil eerst alles goed doen en dan de hijaab dragen’, maar laat het zijn, ‘ik wil streven naar het goede doen en daar hoort de hijaab bij’.

Herken jij je hier ook in? Of heb jij inspirerende tips, deel ze dan met ons hieronder!

Wassalaamu’alaykum wa rahmatullaah!